نام چین که به میان میآید، پیش از هر چیز یاد جمعیت زیاد آن میافتیم و همینطور جهش اقتصادی حیرتانگیزش و خیزی که برای تبدیلشدن به یک ابرقدرت جهانی برداشته است. چین، کشوری که به دومین اقتصاد بزرگ دنیا بدل شده و در زمینه آموزش عالی هم به دنبال رقابت با برترینهاست؛ چرا مقصد مناسبی برای دانشجویان خارجی است؟
چین که از اواخر دهه 70 میلادی با سیاستهای اصلاحات و درهای باز دنگ شیائوپنگ (رهبر وقت این کشور) اقتصادش را متحول کرد و به رشدی چشمگیر دست یافت، به دنبال این بوده تا با پیشرفت اقتصادی، تکنولوژیک و علمی و اثرگذاری در معادلات سیاسی دنیا، به یک ابرقدرت جهانی تبدیل شود. این کشور در سال 1970 بدل به پنجمین کشوری شد که توانست بهطور مستقل ماهواره به فضا پرتاب کرده و در سال 2003 هم موفق شد انسان را راهی فضا کند؛ کاری که پیشتر فقط روسیه و آمریکا موفق به انجام آن شده بودند. در دهه 2020 هم چینیها قصد دارند ایستگاه فضایی خود را به فضا ارسال کنند.
چین از تمدنی چندهزار ساله برخوردار است. آموزش هم در این کشور قدمتی طولانی دارد و حتی به باور برخی از مورخان، قدمت آن به سالها پیش از میلاد مسیح برمیگردد؛ اما در اواخر قرن نوزدهم بود که با تأسیس چند مدرسه و دانشگاه، نظام آموزشی این کشور شکلی مدرن و امروزی پیدا کرد.
در اواخر دهه 90 میلادی چینیها که به دنبال ارتقای جایگاه دانشگاههای خود در دنیا بودند، به دانشگاه شانگهای جیائوتانگ (SJTU) مأموریت دادند مدلی برای رتبهبندی دانشگاههای جهان طراحی کند تا آنها بتوانند وضعیت و جایگاه دانشگاههای خود را در قیاس با دانشگاههای برتر دنیا بسنجند و برای کمکردن فاصله خود با آنها سیاستگذاری کرده و اقدامات لازم را انجام دهند. هدف نهایی چین از تمرکز روی بخش آموزش، رساندن 100 دانشگاه چین به استانداردهای بینالملی بوده است. از دیگر برنامههای این کشور میتوان به اصل 985 اشاره کرد. با این برنامه چین قصد دارد به مرکز تحصیلات عالیه ممتاز در جهان، همچون آیوی لیگ (Ivy League) آمریکا تبدیل شود. آیوی لیگ، مجمع ِ پیچک و یا لیگ دانشگاههای آیوی، از معروفترین گروههای دانشگاهی جهان است. این گروه را هشت دانشگاه پرآوازه آمریکا تشکیل دادهاند (دانشگاه براون، دانشگاه کلمبیا، دانشگاه کرنل، دانشگاه پنسیلوانیا، دانشگاه هاروارد، دانشگاه پرینستون، دانشگاه ییل و کالج دارتموث).
درحال حاضر، دانشگاههای چین در کنار دانشگاههای ژاپن، سنگاپور و کره جنوبی، جزو برترین دانشگاههای آسیا هستند. از میان دانشگاههای چین، دو دانشگاه Peking University و Tsinghua University در ردهبندیهای مختلف برترین دانشگاههای دنیا، بین 100 دانشگاه برتر جای دارند. بیش از 20 دانشگاه دیگر چین هم در بین 500 دانشگاه برتر دنیا دیده میشوند. تعداد فارغالتحصیلان دانشگاه، جوایز بینالمللی کسبشده، کیفیت اعضای هیأت علمی، فعالیتهای پژوهشی و تحقیقاتی و حتی تعداد پیوندهای وبسایت دانشگاه در میان وبسایت دانشگاههای دیگر، از پارامترهای مهم در ارزیابی و تعیین سطح و رتبه دانشگاهها هستند و البته آنچه در دنیای رو به جهانیشدن امروز بر سر آن رقابت شکل گرفته؛ یعنی جذب بهترین دانشجویان و اساتید از سراسر دنیا، کنفرانسهای بینالمللی و همکاریهای بینالمللی.
چینیها به سرعت در حال توسعه سیستم آموزشی خود با تاکید بر رشتههای علوم، مهندسی و ریاضیات هستند. آنها در سال 2011 دومین منتشرکننده مقالات علمی در دنیا بودهاند. در دهه اخیر، تعداد کالجها و دانشگاههای چین دوبرابر شده و به رقم 2409 رسیده است. چین در سالهای اخیر کوشیده سهم بیشتری از بازار بینالمللی آموزش بهدست آورده و به مهمترین مقصد آسیایی دانشجویان تبدیل شود. برنامه 5 ساله منتهی به سال 2015 چین متمرکز بر توسعه موضوعات تحقیقاتی و علمی جذاب برای دانشجویان غربی است. قابل ذکر است که اکثر دانشگاههای چین به منظور افزایش رقابت با کشورهای غربی، روی تکنولوژیهای در حال توسعه و نوین سرمایهگذاری میکنند. هدفی که آنها برای خود تعیین کردهاند میزبانی از 500 هزار دانشجوی بینالمللی در کلیه مقاطع تحصیلی تا سال 2020 است. در سالهای اخیر چینیها با اختصاص بودجههای هنگفت، تعداد بورسیههای تحصیلی برای دانشجویان خارجی را افزایش دادهاند و از آنجا که تحصیل به زبان چینی (ماندارین) شاید خیلیها را از انتخاب دانشگاههای چین منصرف کند، برنامههای آموزشی به زبان انگلیسی را توسعه دادهاند.
در کنار همه آنچه گفته شد، وقتی صحبت از دانشجویان ایرانی میشود، باید به رابطه خوب ایران و چین هم اشاره کرد که کار را برای گرفتن ویزای این کشور راحت میکند و با توجه به مشکلاتی که برای گرفتن ویزای کشورهای اروپایی و آمریکای شمالی برای ایرانیها وجود دارد، امتیازی برای این کشور محسوب میشود. امتیاز دیگر چین، هزینههای پایینتر زندگی و تحصیل در آن نسبت به کشورهای اروپایی، آمریکای شمالی و استرالیا است.
اگر شما یک دانشجوی ایرانی هستید و میخواهید تحصیلتان را در خارج از کشور ادامه دهید، میتوانید تحصیل در چین را یک گزینه جدی در میان انتخابهایتان به شمار آورید.
کشور چین با توجه به سیاستهای اتخاذ شده توسط دولت این کشور در حال تبدیل شدن به یکی از قطب های تحصیلات بین المللی می باشد و به همین منظور تسهیلات فراوانی برای جذب هر چه بیشتر دانشجویان بین المللی ارائه می کند. بر اساس دستورالعمل های تازه ای که دولت صادر کرده، گروه های بیشتری از افراد خارجی میتوانند به طور قانونی تقاضای اقامت دائمی در این کشور کنند و از حقوق مساوی با شهروندان چینی برخوردار شوند.بر این اساس، محدودیت هایی که در حال حاضر در مورد دانشجویان خارجی متقاضی کار اعمال می شود نیز کم خواهد شد.
تحصیل در چین همچنین در چند سال اخیر به عنوان یکی از گزینه های جذاب برای هموطنان ایرانی به شمار می رود به همین دلیل مطلب این هفته را به بررسی شرایط زندگی در چین اختصاص می دهیم.
فرهنگ چینی شامل آداب و رسوم متعدد با جشنهایی با ریشه تاریخی با تنوعی عظیم از پوشش و آداب میان شهرها و استانهای گوناگون کشور چین به وضوح دیده می شود. فرهنگ چینی به مرور زمان در مناطق زیادی از آسیای شرقی رسوخ کرده است. با زندگی در چین می توانید با یکی از قدیمی ترین فرهنگها در جهان که شامل ادبیات، موسیقی، هنرهای تجسمی، هنرهای رزمی، هنر آشپزی و غیره میشود آشنا شوید.
کشور چین به علت وسعت زیاد دارای تنوع آب و هوایی زیادی است که در مناطق مختلف دارای تفاوتهایی می باشد به همین دلیل دانشجویانی بین المللی برای زندگی در چین می توانند منطقه ای را انتخاب کنند که با شرایط اقلیمی کشور مبدا، مشابه باشد. شهرهای شمالی چین دارای آب و هوای چهار فصل می باشند و در این مناطق تابستانها به شدت گرم و در زمستانها بسیار سرد هستند. شهرهای جنوبی چین به نسبت دارای آب و هوای معتدل و مرطوب تر هستند.
به صورت کلی می توان گفت هزینه زندگی در چین در شهرهای پکن و شانگهای برای یک نفر در حدود 4500 یوان در ماه و در دیگر شهرها تا حدود 3000 یوان در ماه تخمین زده می شود. اگرچه باید به این نکته توجه داشت که سبک زندگی هر فرد و سطح توقعات شخصی تعیین کننده مخارج یک فرد می باشد ولی برای یک زندگی دانشجویی معمولی می توان ارقام ذکر شده را در نظر گرفت.
قسمت عمده هزینه زندگی در چین مربوط به اسکان می شود که برای تعدیل آن می توانید از خوابگاههای دانشگاه استفاده کنید که با 1200 تا 2000 یوان در ماه می توانید در خوابگاههای دو نفره زندگی کنید. در صورتیکه تمایل به اجاره خانه شخصی داشته باشید کرایه یک واحد یک خوابه مناسب برای هموطنان ایرانی در حدود 2000 تا 2600 یوان در ماه می باشد که به تناسب موقعیت مکانی و امکانات این مقدار متغیر می باشد. هزینه انرژی مانند آب، برق، گاز و … بسته به میزان مصرف 100 تا 400 یوان است.